تقریبا کل آدمایی که باهاشون آشنایی دارم احتمالا با این جمله موافقن که خدا گذار آدم رو دو جا نندازه: یکی راهروهای بیمارستان و یکی راهروهای دادگاه و دادگستری.

از این نظر، قطعا خیابون رشید یاسمی تهران کثافتترین جاییه که میتونید تصور کنید. ۳ تا بیمارستان نسبتا بزرگ و شلوغ، یه دادسرا و چندتا نهاد وابسته به مسائل انتظامی تو همین خیابون فسقلی تو مرکز مایل به شمال تهران جا خوش کردن و من هر دفعه با تپسی میرم اون خیابون یا مریض و پرستار مسافرم بوده یا خانواده زندانی و متهم.

همیشه ی خدا هم بیخ تا بیخ جلوش ترافیکه اشکت در میاد تا بری و بیای.

آخه یه خیابون انقدر پرحاشیه؟ :/