من اینستاگرام ندارم و علاقه ای هم به این فضا ندارم. و کاش همکار عزیزم درک میکرد اینستاگرام نداشتن من کاملا اختیاری هست و نیازی نیست هر روز یک ساعت بشینه کنار من صدتا کلیپ بی سر و ته برام پخش کنه و منم مجبور باشم کنارش ری اکشن خنده یا تعجب نشون بدم به اقتضای محتوای کلیپ.

کلا با محتوای کلیپ گونه خیلی خیلی سخت ارتباط برقرار میکنم و فضای تلگرام رو خیلی بیشتر باهاش راحتم و ترجیح میدم.

کاش سنس و شعور و ادراکمون رو از اطراف بیشتر کنیم، و برامون مهم باشه که همراهامون چیو دوست دارن. کسی که یک محیط اجتماعی عضو نیست، اگر علاقمند بود عضو میشد، لطفا صرفا چون شما به اون محیط علاقمندید، کسی که از این محیط خودخواسته محرومه رو زخم نکنید در دیدارهای حضوری.

با پستهای فورواردی هم همین مشکل رو دارم. بعضی پستها گزینشی مناسب روحیه خودم ارسال میشن و خیلی خیلی خوشحال میشم از دیدنشون.

ولی باز مثلا یه همکار هست هر روز صبح پست انگیزشی صبح بخیر با عکس گل و طبیعت و چرت و پرت و چایی قوری زغالی تو طبیعت و ...

عزیزم من اگر علاقمند بودم به این پستات، میرفتم کانالش عضو میشدم. صد روز تو برا من فرستادی، یه روزش من برات میفرستادم. وقتی ۳ ماهه میفرستی و من فقط لایک میکنم، بکش بیرون لطفا. همچنین در مورد یک همکار دیگه که هر شب جمعه از احادیث در مزیت خوندن زیارت عاشورا میفرسته. 

نسبت به پیامهایی که تو مغز اطرافیان میفرستیم‌و وقتشونو میگیریم حساس باشیم. مطمئن بشیم که علاقمندن به محتوا.