به سراغ من اگر می آیید، کامنت خصوصی نذارید!

(هشدار - این پست احتمالا برای جوهای خانوادگی مناسب نمیباشد)

 

مرسی خوب بود خیلی

در مورد اون کامنت خصوصیه یک روز قطعا یک پست مفصل خواهم نوشت. چرا اشکال نداره کامنت و مکالمه ی خصوصی؟ من به عنوان یک مرد میگم همه بدانند و آگاه باشند سوای از کارهای فوری که خانم فلانی اسم فلان کتاب چیه یا برای فلان کار و فلان رشته تون مشورت میخواستم(که نهایت با دو یا سه بار پاس دادن مکالمه سر و تهشون هم میاد)، هر گونه کامنت و مکالمۀ خصوصی بنده در صورت دامنه دار بودن با هر یک از خانمها به منزلۀ خواستگاری من از اون خانم خواهد بود :))

احوال پرسی دوستانه رو که آدم عمومی انجام میده مشکلی هم نیست.

جدی چه معنی می ده مکالمۀ خصوصی خانم و آقا؟

هیچ جوره برای من توجیه پذیر نیست. به هیچ وجه

برگرفته شده از aybaknevesht.blog.ir

 

متن بالا اولین کامنتم در وب کوچ بود.

تاریخش هم برای 21 مرداد 94. اون موقع هنوز مادر داشتم. در واقع مادرم از موج اول بیماریش خوب شده بود تازه، از رختخواب بلند شده بود و قرار بود شهریورش بریم رامسر، که سکته مغزی کنه و 24 مهر 94 فوت کنه. تابستونی که از اسفند 93 خانوم اولی بعد دفاع ارشد با من بعد از 1 سال و نیم از شروع دوستی در 19 مرداد 92 کات کرده بود. و من همچنان وسط بحبوحۀ موج اول بیماری مادر، تنها دختری که تو خطاب کرده بودم خانم اولی بود. 25 مرداد 94 (4 روز بعد از این کامنت)، اول بار خانم اولی رو دیدم در شهر خودشون. خلاصه اینا حال و هوای من موقع گذاشتن این کامنت بود. منی که تا 19 مرداد 92 به هیچ دختری تو نگفته بودم، تمامی 8 یا 9 دیالوگم با دخترای دانشکده طی 4 سال لیسانس و 3 سال ارشد رو مو به مو یادمه بسکه کوتاه و بدون حرف اضافه بودن، و تا همین حدود پاییز 94 به هیچ دختری غیر از خانم اولی، تو نگفته بودم. از پاییز 94 خوب بعد از دست دادن همزمان دو زن مهم زندگیم، یعنی مامان، و خانم اولی، این قضیه یکم فرق کرد. الان شاید خانمهای زیادی هستن که تو خطاب میشن. ولی هنوز بر اون اصل کامنت خصوصی ندادن و نگرفتن استوارم و از این بابت خوشحالم کمابیش.

پینوشت - هنوزم تعجب میکنم و گلایه دارم از دخترهایی که در نظر دارن برای روابطشون با مردها حد و مرز یک طرفه تعیین کنن. این شما نیستین که حد و مرز تعیین میکنید. حد و مرز رو یا دین و قانون تعیین میکنه (که گفته کلا مراودۀ خصوصی نامحرم حروم و غیر قانونی)، یا به صورت توافقی تعیین میشه. دختر حق نداره بگه من فقط حرف علمی رو هستم! حق نداره بگه توی رابطه فقط گردش و رستوران هستم، حق نداره بگه توی رابطه فقط تا بوسش رو هستم :)) مگه اینکه پسر هم در اون حد چشم و دل سیر باشه که به همین ها راضی باشه (که واقعا نمیفهمم چرا یه پسر نباید در رابطه حق خودش رو بخواد وقتایی که هورموناش بالا هستن - به نظرم اون پسر خودآزاره). خلاصه آقا. برا من کامنت خصوصی نذارین. منو زود یابو برمیداره. یک کامنت خصوصیتون بشه دوتا، دور لبامو لیس میزنم، دوتا کامنت خصوصی بشه سه تا و چهارتا، خودمو با شما توی تخت تصور میکنم. آره من یه حیوونم وسط دنیای جنتلمنها و چشم و دل سیرا. والسلام.

پینوشت دو - پیامبر گرامی اسلام - صلوات الله علیه - فرمود:
بدانید که هیچ مردى با زن نا محرم خلوت نمى‏کند، جز آن که سومى آن ها شیطان است. (1)

 

پینوشت 3 - حدیث بالا رو از امام صادق (ع) شنیده بودم که خوب منبع بالا از پیامبر نقل کرده و احتمالش هست امام صادق هم از پیامبر نقل کرده باشن. نمیدونم و اهمیت موضوع رو کم و زیاد نمیکنه

 

پینوشت 4 - کلا درک نمیکنم اینا رو که سیستم زیر زمینی خزنده دارن و مثلا کامنت برا پستها رو هم خصوصی میفرستن (الان ممکنه به یکی دو نفر بر بخوره که خوب بله متأسفانه منظورم دقیقا شمایید). از کی یا چی میترسید و کدوم آقا بالاسر و کدوم خدا و پیغمبر منعتون کرده از کامنت عمومی دادن. خوب از همون بترسید و خصوصی هم نفرستید. البته خود من همیشه این ایراد بهم مطرح بوده و گرفتن و گفتن که توی صحبتهای عمومی خیلی بی پروا هستی و شاید حرفهایی که خیلی Privacy بالایی داره و راحت در محافل عمومی عنوان میکنی. به رک بودن من ایراد گرفتن، ولی خوب در هر صورت من شخصیتم اینجوره. خیلی خیلی کم پیش میاد پیامی رو به دلایل خلاف عرف بودن یا به دلایل امنیتی خصوصی بفرستم. که اونم خیلی باید خلاف فیلترهای عمومی یک جمع باشه و قطعا به همون یک پیام بسنده میکنم. ولی مکالمات خصوصی دامنه دار از نظر من تهش فقط باید به همونجایی ختم بشه که گفتم! پیشاپیش از همگی (در واقع از 2 نفر) بابت بی جنبه بودن خودم عذر میخوام و تقاضا دارم که تا مجبور نشدین و سوالِ واقعا خصوصی نداشتین، کامنت خصوصی نفرستین. همونجور که من به حریم تمامی اهالی بیان احترام میذارم و جز مواردی که مجبور نبودم، تیک خصوصی کنار نظراتم رو فعال نکردم. ممنون