تقریبا ۶ ماهه که پستهایی که اینجا میذارم فقط یه تک لایک میخوره.
منی که همیشه هرمتنی میخونم یه لایک میزنم به نشانه ی خوندن و تشکر از نوشتن نویسنده و مخالفتی اگر دارم حتما تو کامنت براش مینویسم، منی که روزی ده بار و بیشتر این بیان خاک گرفته رو چک میکنم، این تک لایک این ۶ ماهه خیلی بیشتر از خیلی برام ارزش داشته. درسته هربار افکار منفی و تلخیها رو اینجا تخلیه کردم، ولی به امید حال خوب میام و ردیف پستها رو باز میکنم و اون تک لایک رو میبینم: با خودم میگم یکی هست که مهربونه. یه غریبه هست که با مهربونیش دوست داره حال تو خوب باشه.
خوش به حال آدمای اطرافت غریبه ی مهربون :) مطمئنم باعث حال خوب همشونی. سایه ت مستدام.