نمیدونم چندوقت پیش، یا شایدم میدونم و نمیخوام بگم، طبق عادتم در تثبیت دوستی با آدمها، از یک نفر تولدش رو پرسیدم. جوابش برام یک تلنگر بیدار کننده بود. جواب داد که؛ چون دوست ندارم جنس زنی به همسرم تولدشو تبریک بگه، پس خودم هم تاریخ تولدم رو به مردی نمیگم تا از جنس مخالف تبریک بشنوم.
خیلی حرفِ درستیه. دارم به این فکر میکنم که چقدر رفتارهای الان من طبقِ این معیار اشتباهه؟ یعنی چقدر از کارهایی رو که من الان در قبال جنس مخالف انجام میدم، اگر فردا روزی کسی در برابر دختر یا همسر خودم انجام بده راحت قبول میکنم؟ فعلا چند موردش رو میارم. اگر بیشتر به ذهنم برسه شاید یک موضوع باز کنم با عنوان "ممنوعه های رفتار با جنس مخالف".
1- تبریک تولد - من ماه تولد برام مهمه، فقط همین فاکتور توی دوستیهام مهمه. و خوب از پیر تا جوون از دوست تا دشمن، از آدم تا خاتم، از همه ماه تولد میپرسم. سوال: آیا فردا یک مرد از همسرم ماه تولد بپرسه ناراحت میشم؟ مممم خیلی نمیدونم. ولی 99 درصد مطمئنم یک خانم از من ماه تولد بپرسه همسرم ناراحت میشه. اوکی رأی صادر شد: از این به بعد تبریک تولد گفتن به خانمهای غریبه ممنوع X
2- کرایه نگرفتن - قبلا گفتم، یکی از کارهایی که حال منو خوب میکنه، اینه که توی خیابون هرکی هم مسیرمه، سربازه یا بار و بندیل داره سوار کنم و مجانی برسونمش مقصد توی این اوضاع گرونی کرایه ها. (مثلا همین امروز یک پسری که موتورشو دزدیده بودن و در مرز سکته بود رسوندمش سر کوچه کلانتری). خوب سوال: آیا فردا کسی همسر منو مجانی سوار کنه ناراحت میشم؟ قطعا ناراحت میشم دلیلی نداره! اوکی رأی صادر شد: از این به بعد فقط مردا رو مجانی میرسونم. از زنا تا قرون آخر کرایه رو میگیرم X
3- این بذل و بخشش به دوست دخترها - سوال: فردا که من با حساب کتاب خودم به دختر خودم پول میدم قدر نیازش، آیا اگر یک پسرِ خودشیرین بیاد و اضافه بر برنامه ریزی من پول بده به دخترم و مثلا دخترم دستش به جیبش برسه با اون پول بتونه چیزایی که نباید (مثل سیگار - مشروب و ...) بخره آیا من ناراحت میشم؟ جواب: کیه که ناراحت نشه؟! اوکی رأی صادر شد - هرگونه کمک مالی به جنس زن و دخالت در امور مرد خانواده ممنوع X
--------------------------
کمک میخوام از همگی. همگی بگین در زندگی متأهلی آینده، از چه کارهای هم جنس خودتون در قبال همسرتون حرص میخورین. یک کلکسیون جمع میشه. میشه یک الگوی رفتاری که همه باید حتی در زندگی مجردی هم سرلوحۀ کارهاشون قرار بدن. من همیشه نظرم این بوده که مجردی بهونۀ موجهی نیست برای کردنِ غلطهایی که در دوران متأهلی نمیشه کرد :D
پس هرچی در زمان تأهل ناپسنده در همین زمان مجردی هم باید کامل حذف بشه از الگوهای رفتاری آدمها.
کار سختیه ها. مثلا همین سه مورد که گفتم. واقعا بعید میدونم حتی یک موردش رو هم بتونم انجام بدم. ولی چندروزه به شدت ذهنم درگیر شده. جوری که جای نشستن و خوندن برای آزمون، الان چند ساعته فقط نشستم زل زدم به صفحه خاموش تی وی و به این موضوع فکر میکنم. خدا از سر تقصیراتم تا همینجا هم بگذره. خدا هم بگذره پوتیفار نمیگذره :))
من که به عنوان یک طفل صغیر نظر خاصی در مورد این بحث ندارم چون دغدغه‌ی من نیست. ولی بین اون سه مورد، فقط با سومی موافقم اون هم نه به دلیلی که توی این پست نوشتید؛ به دلیلی که قبلا گفتم.
و اینکه در مورد خیلی از رفتارها مجرد و متاهل بودن آدم تعیین کننده نیست. ولی بعضی جاها هم هست دیگه! مثلا تا وقتی تعهدی به کسی ندارید، چه لزومی داره روابطتون رو انقدر محدود کنید در حدی که حتی تبریک تولد هم نگید؟! البته اگر نظر منو بخواید (که نمیخواید😂) به عنوان یک فرد متاهل هم لزومی نداره -و حتی درست نیست- از ساده‌ترین ارتباطات با نصف جمعیت جهان پرهیز کنید 😐 کلا نظر من اینه که درجه‌ی حساسیت رو بیاریم پایین‌تر. این‌همه بگیر و ببند رو نمی‌فهمم.
+ خوبه نمی‌خواستم نظر بدم! فقط می‌خواستم بپرسم جدیدا توی پنل مدریت و وبلاگ‌های بیان، تب‌های تبلیغاتی براتون باز نمیشه؟