پارسال لیله الرغائب یادمه این شعر افتاده بود رو زبونم.
همه هست آرزویم، که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم، برسم به آرزویی...
(فصیح الزمان شیرازی)
و خوب، خیلی خوشحال و شاکرم که این آرزو محقق شد و من بالاخره چهره ای رو دیدم که مدتها آرزوی دیدنشو داشتم.
منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز
(حافظ)
دیدار دوست محقق شد، این بار، نوبتی هم باشه، نوبت یه آرزوست: وصل دوست.
امیدوارم سال دیگه اولین پنجشنبۀ ماه رجب، با خوشحالی از برآورده شدن این آرزوم بنویسم.
من عمیقا معتقدم که آرزوهامون منتظرن که محققشون کنیم. و قلبا امیدوارم تک تک آرزوهای شما دوستان رنگ تحقق بگیرن امسال به همت و تلاش خودتون :)
قومی به جد و جهد نهادند وصل دوست
قومی دگر حواله به تقدیر می کنند
(حافظ)
نگار :)