به عنوان پسری این حرف رو میزنم که از کلِ زرق و برقِ دنیای پسرونه و دلخوشیهای ظاهریش، فقط یه پوستر فرهاد کنار آرش برهانی رو چسبونده بالاسرش:
آقا از ندید بدیدهای تازه به دوران رسیدۀ پرروی خود بزرگ بینی مثل علی کریمی و فرهاد مجیدی، اسطوره و پهلوون در نمیاد.
آخ آخ...صدتای سرتاپای این دوتا پر مدعا فدای یه تار موی یه بی ادعا مثل کریم باقری.
ربطی هم به استعفای امشبش نداره، دیشب بعد دربی میخواستم اینو بگم.
اسطوره ای، گنده ای، محبوبی، باش! اخلاق پهلوونی نداری به درد لای جرز میخوری! والسلام.
حرف اول - فمنیستهایی که پاش بیفته حتی میگن ماست سیاهه: دیشب یک پیج روانشناسی (پیج اینستاگرامی leading_psychology که پیج خوبی هم هست)، پستی گذاشته بود، یک خانمی یک پیشنهادی داده بودن زیر پست، و در نظرشون از کلمۀ اشتباهِ "گاهاً" استفاده کرده بود. من بحثی رو استارت زدم که ...
اندر احوالات مطالب رمزدار - چند روز قبل در کامنتی (با لحنی مظلوم و معصومانه!) ازم رمز پست رمزدار خواسته شده بود. و چقدر از خودم بدم اومد! دقیقا به همین دلیل همیشه از مطالب رمزدار بدم میومده که توضیح میدم چرا. تا حالا هم نشده وبلاگی از نویسنده رمز بخوام! آرزوی اینکه ملتمسانه بیام وبتون و بگم رمز بدین رو باید به گور ببرین :D
اول بگم، یک بار برای همیشه، رمز تمامی پستهای رمزدار من festival هست. رمزدار کردن پست هم دلیلی بر شخصی بودنش نیست. دلایل مختلفی داره من جمله:
